Hayal ettim seni yine tüm hasretimle, hasretinle boğuşur buldum kendimi, hayır olmuyor  dindiremiyorum derinden gelen acılarımı, acılarımın müsebbibini biliyorum susturamıyorum, içimden sökemiyorum...

Düşümde sen vardın gene, uykusuz gecelerle dost oldum zaten, seni göreceğim diye uyutmuyorlar beni, zoraki uyudum belki yanımdaymışsın gibi tekrar yaşarım seni diye, hasret pınarlarını bir nebze kurutabilirim diye, olmadı sadece hasretinin yakıcı kokusunu duydum beynimde.

Her saniyemi senle doldurduğumdan beri, kimseye yer kalmadı bende, içimde, anımda, zamanımda, dostumda sen oldun, sevdiğimde, vazgeçemediğimde...unutamadiğimda..

Her gülüşünü düşündüğümde kalbimde bir çizik daha oluşuyor sanki, zaten yaralı paramparça, paramparça olduğu yetmedi demek ki her parçayı biraz daha acısın diye çiziyorum, sen kanıyorsun, yinede mutluyum en azından yinede bende kalıyorsun, içimde kalıyorsun...

Yalnız evde dolaştım, sensizlikte senden bir iz aradım teselli olsun diye, kokunu duydum sandım bir an..sevdiğin,her zaman oturduğun yeri baktım..bana gülümsüyorsun..

 

Banada kalanlar var senden ve gözlerinden  ve okşamaya kıyamadığım saçlarından, biriktirdim teker teker, kimse yokken çıkarıyorum içimden, bazen bir damla olup akıyor yanaklarımdan, bazen kelimeler olup dökülüyor yanan dudaklarımdan, bazen bir his olup yakıyorlar içimi acımadan kavuruyorlar zaten kavruk kalbimi...

 

Olsun yinede bakıyorum hatıralarına, bana seni veriyorlar hayal bile olsan. Ben hayalinle böyle meşgulken sen nerelerdesin, neden yoksun yanımda, neden ellerini tutamıyorum, neden kendimi sende eritip sen olmuyorum, neden, neden?...

 

Sormak isterim..neden?? ama soramiyorum..bu ayrılık,ne sen ,ne ben istedik..

Donulmez yollar aldı seni benden..yeşil gözlüm bekle beni..bekle beni..